Tarihin etkileyici bir espri anlayışı vardır. Efsanelerle gerçekler bazen birbirine nazire yapar ya da iki büyük tarihi olay arasında şaşırtıcı benzerlikler çıkar. Bu da Tarihe edebi bir yön kazandırıyor düşüncesindeyim. İşte bunlardan birisi de an itibariyle 100. yıldönümünü yaşadığımız yakın tarihimizin çok önemli bir dönüm noktasına denk gelmiştir.
“Kılıç bak, koskoca bir tarih göçüyor!”
Cumhurbaşkanlığı Genel Sekreteri Hasan Rıza Soyak'ın, Atatürk’ün yanı başında 10 Kasım 1938'de ve tam da 09:05'te Kılıç Ali Bey’le beraber gördüğü manzara karşısında ağzından bu kelimeler dökülüvermişti. Atatürk'le yan yana o macerayı yaşamış insanlar için çok büyük bir hüznün ifadesiydi bu kelimeler. Gerçekten koskoca bir tarih göçüyordu bu dünyadan, gözlerinin önünde... Atatürk 57 yıllık yaşamına Soyak’ın deyimiyle koskoca bir tarih sığdırmıştı. Öyle ki vefatının ardından, The Times Atatürk için “Türkiye’nin tarihi ile kendi hayat hikayesi adeta bütünleşmişti.” diyordu.
Mizah, yaşama kavgası içerisinde insan için hayatı çekici kılan bir olgudur. İnsan, mizahı bir endüstri haline getirse de bazen hayatın en çetin anlarında tamamen doğal bir şekilde mizah ile karşı karşıya kalır. En güzel mizah doğal, hayatın içinden ansızın çıkan mizahtır. Kaldı ki endüstriyel mizah da malzemesini buradan alır. İşte böylesine doğal mizah barından bir hadise de, Türklerin ölüm kalım savaşına girdiği bir dönemde, Milli Mücadele yıllarında Mustafa Kemal Paşa ile Alfred Rüstem arasında cereyan etmiştir.
